Jaskinia Lodowa Małołącka

DŁUGOŚĆ:            360 m
DENIWELACJA:        53 m (-16; +37)
WYSOKOŚĆ OTWORÓW:   1622, 1634 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORU:   Dolina Małej Łąki, Koprowe Mniszki

OPIS JASKINI: Jaskinia rozwinięta na szczelinach o kierunku W-E i NNW-SSE, znacznie rozmytych przez wodę. Górne ciągi są ciasne, w środkowym piętrze powstały obszerne sale i korytarze, dolne piętro ma charakter zawaliskowy.
W jaskini występują różne rodzaje lodu. W głównych salach jaskini miąższość pokrywy lodowej wynosi nawet kilkanaście metrów. Ponadto w jaskini występuje lód naciekowy (stalaktyty, stalagmity, kolumny, polewy, draperie).
W jaskini panuje mikroklimat o charakterze dynamicznym, temperatura waha się od -4,0°C w maju do +0,2°C w lipcu.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia została odkryta w dniu 21 września 1959 r. przez S. Wójcika i R. Sznuka z STJ Zakopane. Pod koniec XX wieku niewielkich odkryć dokonali: piszący pracę magisterską M. Pawłowski oraz grotołazi zakopiańscy, którzy odkryli drugi otwór jaskini. Postanowili jednak nowy otwór szczelnie zatkać, aby nie uległa zmianie dotychczasowa cyrkulacja powietrza w jaskini.

BIBLIOGRAFIA:

• Filar F. 2006, Nowości z Lodowej Małołąckiej, [W:] Jaskinie nr 2(43) 2006 s. 23.
• Luty I., 2000, Jaskinia Lodowa Małołącka, [W:] Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Małej Łąki, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.
• Tabaczyński Z., 2000, Eksploracja Lodowej Małołąckiej w latach 1998-2000, Dewiator, nr 16, s. 20.
• tabaczyński Z., 2004, Jaskinia Lodowa Małołącka, Uzupełnienie, [W:] Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Uzupełnienia, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.
  

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić na poprzednią stronę.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2004-04-25