Tatry Polskie

Jaskinie według głębokości 25 m lub więcej deniwelacji nr Nazwa jaskini długość deniw. 1 Wielka Śnieżna 23619 824 2 Śnieżna Studnia 12700 759 3 Bańdzioch Kominiarski 9550 562 4 Mała w Mułowej 3760 555 5 Wysoka - Za Siedmiu Progami 11660 435 6 Kozia 3470 389 7 Ptasia Studnia 6283 352 8 Miętusia 10500 305 9 Czarna 6500 303,5 10 Siwy Kocioł 720 295 11 Studnia w Kazalnicy 1000 240 12 Zimna 4600 176 13 Pod Wantą (Litworowy Dzwon) 520 172 14 Małołącka 258 166 15 Zośka - Zagonna Studnia >450 163 16 Marmurowa 681 150,5 17 Miętusia Wyżnia 900 142 18 Harda 578 126 19 Naciekowa 1260 95 20 System Jaskiń Pawlikowskiego (Mylna, Obłazkowa, Raptawicka) 2404 76 21 Lodowa Mułowa 400 69 22 Pod Dachem 104 66 23 Szczelina Chochołowska 2320 66 24 Psia 917 62 25 Magurska 1200 59 26 Kasprowa Średnia 150 54 27 Kasprowa Niżnia 3020 53 28 Lodowa Małołącka 360 53 29 Koprowa Studnia 106 52 30 Szara Studnia 125 50 31 Lejbusiowa 83 49 32 Śpiących Rycerzy 250 46 33 Jędrusiowa Dziura 120 46 34 Bystrej 1380 45 35 Bliźniacza Studnia 80 45 36 Komin w Ratuszu 70 44 37 Studnia za Murem 122 43 38 Niebieska Studnia 75 42 39 Lodowa w Ciemniaku 390 42 40 Mroźna 773 41,5 41 Dziura 175 40.4 42 Lodowa w Twardych Spadach 152 40 43 W Czubie Jaworzyńskiej 160 39 44 Świstacza 90 38 45 Wyżnia Litworowa 61 35 46 Dudowa Studnia 80 35 47 Kamienne Mleko 390 33 48 Tunel Małołącki 100 32 49 Zielone Kominy 60 32 50 Goryczkowa 605 31 51 Mnichowa Studnia Wyżnia 79 31 52 Komin w Kazalnicy 30 30 53 Górne Kominy 39 30 54 Studnia w Dziurawem 30 30 55 Studnia w Progu Mułowym 65 29 56 Przy Przechodzie 220 28 57 Dziurka w Trawce 179 28 58 Za Płytą (Dziura z Kośćmi Kozicy) 62 27 59 Pomarańczarnia 36 26 60 Śpiących Rycerzy Wyżnia 112 26 61 Zakosista 131 26 62 Poszukiwaczy Skarbów 330 30 63 Kasprowa Wyżnia 100 25 64 Tylkowa Szczelina 98 25 65 Lodowa Miętusia 84 25 66 Jasiowa Dziura 40 25

Jaskinie według długości 100 m lub więcej długości nr Nazwa jaskini długość deniw. 1 Wielka Śnieżna 23619 824 2 Śnieżna Studnia 12700 759 3 Wysoka - Za Siedmiu Progami 11660 435 4 Miętusia 10500 300 5 Bańdzioch Kominiarski 9550 562 6 Czarna 6500 303,5 7 Ptasia Studnia 6283 352 8 Zimna 4600 176 9 Mała w Mułowej 3760 555 10 Kozia 3470 389 11 Kasprowa Niżna 3020 53 12 System Jaskiń Pawlikowskiego (Mylna, Obłazkowa, Raptawicka) 2404 76 13 Szczelina Chochołowska 2320 66 14 Bystrej 1380 45 15 Naciekowa 1261 95 16 Magurska 1200 59 17 Siwy Kocioł 1161 295 18 Studnia w Kazalnicy 1000 240 19 Psia 917 62 20 Miętusia Wyżnia 900 142 21 Mroźna 773 41,5 22 Marmurowa 681 150,5 23 Goryczkowa 605 31 24 Harda 578 126 25 Pod Wantą (Litworowy Dzwon) 520 172 26 Zośka - Zagonna Studnia 450 163 27 Wodna pod Pisaną 450 28 Przeziorowa 420 18 29 Kalacka 405 19 30 Lodowa Mułowa 400 69 31 Lodowa w Ciemniaku 390 42 32 Kamienne Mleko 390 33 33 Lodowa Małołącka 360 53 34 Goryczkowa 605 31 35 Poszukiwaczy Skarbów 330 30 36 Małołącka 258 166 37 Śpiących Rycerzy 250 46 38 Nad Zagonem 240 19 39 Rybia 240 40 Przy Przechodzie 220 27 41 Piwnica Miętusia 196 16 42 Dudnica 185 12 43 Dziurka w Trawce 179 28 44 Dziura 175 40,4 45 Wodna pod Raptawicką 170 5 46 Dziura Wyżnia - Lisia 163 14 47 W Czubie Jaworzyńskiej 160 39 48 Ziobrowa 160 17 49 Lodowa w Twardych Spadach 152 40 50 Kasprowa Średnia 150 54 51 Dziura nad Potokiem 150 52 Zakosista 131 26 53 Szara Studnia 125 50 54 Groby 125 4 55 Studnia za Murem 122 43 56 Jędrusiowa Dziura 120 46 57 Pod Okapem 120 21 58 Śpiących Rycerzy Wyżnia 112 26 59 Okna Zbójnickie Niżne 109 60 Mysia 108 61 Koprowa Studnia 106 52 62 Pod Dachem 104 66 63 Tunel Małołącki 100 32 64 Kasprowa Wyżnia 100 25 65 Pod Zamkiem 100 66 Zbójecka Dziura 94

Ogólne Informacje o Rejonie

Tatry Zachodnie to część masywu Tatr leżąca na zachód od przełęczy Liliowe. Zbudowana jest ona głównie z łupków krystalicznych oraz wapieni i dolomitów, które przecinają masyw Tatr Zachodnich kilkoma pasami o kierunku równoleżnikowym. Przykrywają one od północy krystaliczny trzon Tatr. Najwyższe szczyty wapienne - Czerwone Wierchy (Kopa Kondracka 2004, Małołączniak 2096, Krzesanica 2122 i Ciemniak 2096) ustępują wysokością najwyższym szczytom Tatr Zachodnich zaledwie o około 100-150 m (Bystra 2248, Starorobociański Wierch 2176). Pasy wapieni zostały przecięte kilkoma dolinami przebiegającymi z południa na północ, z których na szczególną uwagę zasługuje Dolina Kościeliska, w której intensywnie erodowanych ścianach znajduje się blisko połowa znanych jaskiń tatrzańskich. Rejon Czerwonych Wierchów obfituje w kotły polodowcowe, gdzie rozwinęły się na skutek odprowadzania wód polodowcowych systemy jaskiniowe o wybitnie pionowym charakterze. Większe systemy jaskiniowe występują również w masywie Kominiarskiego Wierchu, Giewontu i w Zawracie Kasprowym. Bardzo ciekawy jest problem Giewontu, gdzie mimo wybitnych predyspozycji terenowych nie są znane większe jaskinie. W drugiej wielkiej dolinie wapiennej Tatr Zachodnich - Dolinie Chochołowskiej znana jest jedynie jedna duża jaskinia.

Historia badań jaskiniowych w tym rejonie sięga początków XIX w, przy czym początek naprawdę intensywnej działalności datuje się na lata 20-te i 30-te XX-go wieku. Do lat 50-tych naszego wieku penetracja jaskiniowa ograniczała się do jaskiń leżących nisko i rozwiniętych generalnie poziomo, choć nie stroniono od pokonywania niewielkich przeszkód pionowych, jeśli już na nie natrafiono. Wśród nazwisk związanych z tym okresem należy koniecznie wymienić Mariusza Zaruskiego oraz braci Tadeusza i Stefana Zwolińskich.

Od początku lat 50-tych datuje się początek rozwoju taternictwa jaskiniowego z prawdziwego zdarzenia. Pionierskie w swym charakterze wyprawy krakowskiego Klubu Grotołazów do Jaskini Miętusiej zapoczątkowały fazę intensywnej eksploracji systemów pionowych, których otwory leżały wyżej niż sięgały zainteresowania przedwojennych grotołazów. W roku 1959 zakopiańczycy odkryli otwór Jaskini Śnieżnej, gdzie dość szybko osiągnięto głębokość -568 m. Stała się ona, jak też kilka innych (przede wszystkim Ptasia Studnia), odkrytych w podobnym czasie jaskiń, kolebką w pełni nowoczesnego Taternictwa Jaskiniowego, dorównującego najnowszym trendom światowym. Dzisiaj, choć podziemia Tatr są poznane dość dobrze w porównaniu z innymi rejonami krasowymi świata, trudno mówić o wyczerpaniu możliwości eksploracyjnych w polskich Tatrach. Co roku wyprawy grotołazów przynoszą wieści o nowych, często znacznych odkryciach, a na tatrzańskich mapach pojawiają się nowe, niejednokrotnie niemałe jaskinie. Można sądzić, że odkrycia byłyby dużo większe, gdyby nie to, ze uczestniczy w nich w sumie niewielka ilość osób.

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić do menu opisów szczegółowych regionów.

POWRÓT NA STRONĘ TYTUŁOWĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2018.11.06