DŁUGOŚĆ: 185 m. DENIWELACJA: ok. 12 m. WYSOKOŚĆ OTWORóW: 1181 i nieco wyżej m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Dolina Bystrej, Kalacka Turnia.
PODSUMOWANIE: Jaskinia dostępna bez nurkowania tylko na długości kilkunastu metrów. Stanowi dla jaskiniowych nurków doskonały obiekt treningowy, ciąg syfonów zaczyna się tuż za otworem, a sama jaskinia jest łatwo dostępna pod względem transportowym.
|
Pierwszy Syfon w Dudnicy, nurkuje
W. Bolek |
OPIS JASKINI: Oba otwory są niewielkie i ciasne. Prowadzą do opadającego korytarza o długości 10 m. Dalej znajduje się I Syfon, będący w wyjatkowo suchych okresach jeziorkiem. W syfonie odgałęzia sią w lewo ciąg odprowadzający wodę w kierunku Jaskini Bystrej dostępny na długości 5 m. Za syfonem znajduej się 70 m długości szczelinowy korytarz o silnie rozmytych ścianach. Doprowadza on przez niewielkie prożki do II Syfonu o długości 8 i głębokości maksymalnej 4 m. Dalej za obszernym ale krótkim odcinkiem suchym (8m) znajduje się III Syfon zwany Syfonem Słabika o owalnym przekroju i litym dnie. Ma on długość 14 m i maksymalną głębokość 3 m. Dalej korytarz rozszerza się i rozgałęzia. Ku południowi znajduje się 4 metrowy przewieszony próg zwany Tajemniczą Studnią za którą znajduje się Syfon Ślicznoty biegnący dalej na południe. W jego najgłębszym miejscu (7 m) zablokowany jest dużymi otoczakami. Nad Syfon Ślicznoty prowadzi też krótki korytarzyk zaczynający się w oknie 3 m nad dnem Tajemnieczej Studni. Z Rozgałęzienia za III Syfonem kontynuują sie też na NNW krótkie, ciasne (niespenetrowane do końca) korytarzyki.
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia odkryta została po przekopaniu się od góry (otwór II) w roku 1935 przez S. Zwolińskiego i W. Goryckiego. Kilka lat wcześniej na okresowy wypływ wody zwrócili uwagę bracia Zwolińscy, a W. Dobiecki zauważył możliwość dotarcia do środka szczeliną od góry.W roku 1935 udało się dotrzeć do I Syfonu, a na skutek odgłosów jakie dało się słyszeć przy syfonie jaskinia otrzymała nazwę "Elektrownia". W lutym 1936 bracia Zwolińscy bez powodzenia próbowali wybrać wodę z I Syfonu. Udało się to im w roku 1949 przy okazji wypompowywania wody ze studni wejściowej do Jaskini Bystrej, kiedy to osuszył się i syfon w Dudnicy. Dotarli oni wtedy wraz z towarzyszami do syfonu II. Pierwszy plan i opis jaskini opublikował w 1953 roku K. Kowalski. W roku 1965 M. Nowicki i W. Kosiak podczas akcji AKP "Kalmar" i AKG Gliwice pokonali metdą nurkowania swobodnego II Syfon i dotarli do Syfonu III, ale już w nim nie nurkowali. W roku 1968 podejmowano kolejne próby nurkowe, podczas których okazało się, że syfony II i III łączą się okresowo w jeden, którego pokonanie było zbyt trudne. Syfon trzeci pokonali M. Słabik i K. Grajek podzaczas przeprowadzonych w 1970 roku akcji AKP "Kalmar" i AKG Gliwice. Dotarli oni wtedy nad Tajemniczą Studnię. Podczas tych akcji miały miejsce wypadek i akcja ratunkowa. W 1973 roku M. Lipski (zwany Ślicznotą), A. Płachciński i W. Przybyszewski podczas akcji SW PTTK nurkowali w IV syfonie i spenetrowali suche partie w jego rejonie. Sporządzone wtedy szkicowy plan jaskini. W latach 90-tych odbywały się w jaskini liczne akcje treningowe. W latach 1995-6 eksplorację bocznego ciągu w Syfonie I w kierunku J. Bystrej podjąl W. Bolek. Po odgruzowaniu przepłynął on 5m.
BIBLIOGRAFIA:
 |
POWRÓT WYŻEJ:
tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.
POWRÓT NA STRONĘ
GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 2004.01.27