Szara Studnia

DŁUGOŚĆ:            125 m
GŁĘBOKOŚĆ:          50 m
WYSOKOŚĆ OTWORU:    ok. 1750 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORU:   Dolina Miętusia, Kobylarzowy Żleb.

OPIS JASKINI: Otwór stanowi myta studzienka o głębokości 12 metrów. Jej dno przez większość część roku wypełnione jest śniegiem, stąd nazwa – Studnia w Śniegu. Poprzez wąską szczelinę pomiędzy lodem i ścianą (Ślizgawka) można dostać się do niżej położonej salki. Droga prowadząca wgłąb jaskini prowadzi stąd poprzez Lodowy Prożek do Salki pod Wantą. Kilkunastometrowej długości Zawaliskowy Korytarz doprowadza do 21–metrowej głębokości II Studni. Jej dno jest najniższym punktem jaskini.

W jaskini panuje mikroklimat statyczny zimny. Śnieg gromadzący się w partiach przyotworowych ulega rekrystalizacji w firn, a następnie w lód. W związku z tym Szarą Studnię należy zaliczyć do jaskiń lodowych.

HISTORIA POZNANIA: 11 XI 1998 r. otwór został przypadkowo zlokalizowany przez Zbigniewa Tabaczyńskiego. Ze względu na swoje położenie wstępne partie jaskini zapewne były znane wcześniej. W latach 1998–1999 podczas kilku akcji członków Speleoklubu Tatrzańskiego osiągnięto dno jaskini. Próba przekopania zawaliska na dnie jaskini nie przyniosła rezultatów.

BIBLIOGRAFIA:


POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić na poprzednią stronę.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2004-02-23