DŁUGOŚĆ: 65 m GŁĘBOKOŚĆ: 29 m WYSOKOŚĆ OTWORU: ok. 1720 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Dolina Mułowa
OPIS JASKINI: Na obraz wstępnych partii jaskini składa się kilka szczelinowych korytarzy połączonych ciasnymi przełazami i zaciskami. W dalszej części jaskini ciasny i kruchy przekop wprowadza do pokrytej wantami sali o wymiarach 7 x 5 metrów. W zachodniej części sala obrywa się 8-metrową studnią z niebezpiecznie poklinowanymi wantami. W pobliżu dna tej studni znajduje się najgłębszy punkt jaskini.
HISTORIA POZNANIA: Trudno jednoznacznie ustalić kiedy odkryto wstępne partie jaskini. Wątpliwości pogłębia fakt, że otwór wielokrotnie był zasypywany osuwającymi się głazami. Wiadomo natomiast, że w lipcu 1967 roku do jaskini wszedł Jerzy Grodzicki ze Speleoklubu Warszawskiego. 11 października 1986 roku próbę eksploracji podjęli J. Banaś i K. Recielski ze Speleoklubu Warszawskiego, którzy odgruzowali szczelinę na głębokości 11 metrów i doszli do obecnego dna.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT WYŻEJ:
tutaj możesz wrócić na poprzednią stronę.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 2004-04-14