DŁUGOŚĆ: 120 m. DENIWELACJA: 21 (-3, +18,5) m. WYSOKOŚĆ OTWORÓW: ok. 1330, 1333 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORÓW: Wąwóz Kraków.
OPIS JASKINI: Otwór jaskini to pozioma soczewka o wymiarach 4 x 2,5 m. Główny ciąg posiadający kilka niewielkich odgałęzień tworzy myty soczewkowaty korytarz o wymiarach 0,8 x 0,8 m. Dalej za niewielkim kominkiem zmienia on charakter na pochyloną szczelinę. Jaskinia kończy się niewielkim rozszerzeniem ograniczonym przez pochyłą płytę. Miejsce to znajduje się blisko powierzchni.
HISTORIA POZNANIA: Otwór jaskini odkrył 20 lipca 1957 roku Z. Wójcik w towarzystwie K. Steckiego przechodząc samotnie kilkanaście metrów. Tego samego dnia jaskinia została zwiedzona do końca przez zespół Z. Wójcik, T. Wojtera, Z. Stecka, W. Habil i W. Rejman. Nie zauważono wtedy bocznego otworu i szczeliny za nim.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT WYŻEJ :
tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 1996.11.22