Jaskinia Lodowa Miętusia

DŁUGOŚĆ:             85 m
DENIWELACJA:         25 (-14, +11) m
WYSOKOŚĆ OTWORU:     1590 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORU:    Dolina Miętusia, Wielka Świstówka

Plan Jaskini Lodowej Miętusiej

OPIS JASKINI: Niski korytarzyk prowadzi od wejścia do niewielkiej salki, w której nad 2 m progiem znajduje się szczelina zablokowana naciekiem. Dalej prowadzi obszerny Lodowy Korytarz o dnie pokrytym lodem. W jego wstępnej części znajduje się w stropie wejście do Korytarzyka Do Wanty. Przez Zacisk z Wantą - pokonany tylko raz przez W. Augustyna - przejść można do ok. 30 m korytarzyka wznoszącego się ok. 10 m nad otwór. Wracamy do Lodowego Korytarza. Dalej opada on i kończy się szczeliną, z której w okresie letnim intensywnie wydobywa się powietrze. W tym miejscu lodowym prożkiem zejść można do zawaliskowych Dolnych Partii pod lodem. Kształt jaskini zmienia się znacznie w zależności od poziomu zalodzenia i zdarza się, że możliwe jest wejście tylko do niewielkiej części jaskini.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia została odkryta w lipcu 1963 przez L. Nowińskiego i R. Rodzińskiego podczas wspinaczki ścianą Kazalnicy. Wobec wahań poziomu lodu zmieniających kształt jaskini trudno podać miejsca, do których docierały poszczególne zespoły odkrywcze. Eksplorację jaskini prowadziły grupy ze Speleoklubu Warszawskiego, KKTJ i AKT Wrocław.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Kardaś R. M., 1996, "Jaskinia Lodowa Miętusia", [W:] "Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Zachodniego Zbocza Doliny Miętusiej", Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.

POWRÓT WYŻEJ : tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 1999-04-20