DŁUGOŚĆ: 390 m DENIWELACJA: 42 m (-11, +31) WYSOKOŚĆ OTWORU: ok. 1715 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Wąwóz Kraków, Kamienne Zadnie
PODSUMOWANIE: Największa i najciekawsza z polskich jaskiń lodowych. Popularny cel wycieczek grotołazów.
OPIS JASKINI: Otwór jaskini ma kształt trójkąta o podstawie szerokiej na 4,5 i wysokości 1,7 m. Zimą jest on zasypywany śniegiem. Prowadzi on do tzw. Koziej Koleby, nazwanej tak ze względu na zimowanie kozic. Ok. 12 m od otworu uformowany jest próg lodowy o wys. 1,5 do 4 m. Partie za progiem noszą nazwę Ślizgawki. Jest to obszerny korytarz, na którego dnie grubość lodu sięga 5 m. Po prawej stronie w końcowej części Ślizgawki otwiera się czasami zejście do Komory pod Lodem, której dno pokryte jest głazami. Przechodzimy dalej do Wielkiego Korytarza. W jego wstępnej części znajduje się przejście do Nowego Korytarza - miejscami szerokiego, o wysokości nie większej niż 2 m. Jest on pozbawiony lodu. Idziemy dalej Wielkim Korytarzem i pokonujemy kolejne spiętrzenie lodu. W końcowej części korytarza znajduje się wysoki Komin Tadeusza. Wspinając się nim możemy osiągnąć po 7 m Platformę Stefana. Komin kontynuuje się do wysokości 28 m nad otworem. Kominem tym napływa do jaskini woda, a sezonowo tworzą się tu okazałe lodospady. Z końca Wielkiego Korytarza pod ścianą przez ciasny przełaz z silnym przewiewem (okresowo zamykany lodem) zjechać możemy do Platformy Lodowej i dalej lodową pochylnią do I Sali Lodowej Występują tu z reguły interesujące nacieki lodowe. Pod obniżeniem sklepienia przechodzimy do II Sali Lodowej, skąd wznosi się na ok. 30 m Wielki Komin. Jego ściany są bardzo kruche, a wspinaczka nimi niebezpieczna. W górnej jego części znajdują się wloty 4 korytarzy. Największy z nich to Meander Geografów, początkowo wąski, potem o szerokości 1-2 i wysokości 2-3 m, doprowadza do Salki Ro-Ro leżącej kilkanaście metrów wyżej niż szczyt Wielkiego Komina.
Jaskinia jest największą i najciekawszą polską jaskinią lodową. Ilość lodu
występującego w jaskini szacowana była na 1500 m3.
Geneza występowania lodu jest skomplikowana i wyjaśniana była na różne sposoby.
Jaskinia ma mikroklimat chłodny dynamiczny, a niska temperatura związana jest
z sezonowym przepływem powietrza przez końcowe kominy.
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia była znana od dawna góralom. Wspomina o niej Ossowski w 1883 r. Jako pierwszy turysta dotarł do niej zapewne J. G. Pawlikowski z przewodnikiem M. Sieczką w 1885 r. Ogłoszony przez niego w 1887 roku opis jaskini wzbudził spore zainteresowanie, ale przez wiele lat nie potrafiono odnaleźć otworu jaskini. W 1922 został on ponownie odnaleziony przez T. i S. Zwolińskich. Poznali oni i splanowali górną część jaskini do końca Wielkiego Korytarza. W roku 1933 S. Zwoliński z towarzyszami odkrył boczny korytarz i Komorę pod Lodem. Również S. Zwoliński z towarzyszami w roku 1950 przedostał się do dolnych sal. Partie nad Wielkim Kominem zostały odkryte w latach 1990-91 przez grotołazów poznańskich.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT WYŻEJ :
tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 1999.12.01