Jaskinia Kasprowa Średnia

DŁUGOŚĆ:            150 m.
DENIWELACJA:        53 (-45, +8) m.
WYSOKOŚĆ OTWORU:    1407 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORÓW:  Dolina Kasprowa, Zawracik Kasprowy.

PODSUMOWANIE: Nieduża jaskinia w której rodziło się polskie taternictwo jaskiniowe. W połączeniu z Kasprową Wyżnią typowy obiekt „kursowy”.

OPIS JASKINI: Stosunkowo trudno dostępny, prostokątny otwór ma wymiary 3x1,7m. Prowadzi on do niewielkiej komórki z kominkami i niewielkim odgałęzieniem. Dalej szeroki ale niski korytarz z niedużymi kominkami doprowadza nad 33,5 metrową studnię. Opada ona pod kątem około 70 stopni. Wystepuja w niej wygodne półki. Studnia sprowadza do obszernej Sali Zawaliskowej o wymiarach 14x6 m. Z sali tej prowadzi jeszcze szczelinowaty korytarzyk sprowadzający do najniższego punktu jaskini –44,7m a potem wznoszący się i zablokowany zawaliskami.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia odkryta została przez braci T. i S. Zwolińskich w roku 1923. W tym samym roku w towarzystwie Malickich, Szczepańskiego i Olbrychtowicza bracia Zwolińscy spenetrowali jaskinię. Do pokonania studni użyli oni własnoręcznie wykonanej z liny murarskiej i jesionowych szczebli drabiny linowej. Było to jedno z pierwszych przejść taternickich w jaskiniach polskich i pierwsze wykorzystanie w tym celu drabiny sznurowej. Odkryto wtedy zasadniczą część jaskini. Jedynie korytarz prowadzący z dna sali był przekopywany później.

BIBLIOGRAFIA:

1. Luty I., 2002 - Jaskinia Kasprowa Srednia, [W:] Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Kondratowej, Bystrej, Goryczkowej, Kasprowej, Jaworzynki oraz Jaskinie Polskich Tatr Wysokich, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2004.01.26