Kamienne Mleko

DŁUGOŚĆ:             390 m.
DENIWELACJA:         32,7 (+15, -17,7) m.
WYSOKOŚĆ OTWORÓW:    ok. 1O96 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORÓW:   Dolina Chochołowska (lewe orograficznie zbocze),
                     Wyżnia Brama Chochołowska.

OPIS JASKINI: Jaskinia jest systemem kilku ciasnych, krzyżujących się ze sobą korytarzy. Jedynie korytarz rozpoczynający się za Komorą pod Progiem jest obszerniejszy. Jest to najpiękniejszy fragment jaskini, ozdobiony naciekami kalcytowymi, które występują jeszcze w kilku miejscach jaskini, choć już nie tak pospolicie. W wielu miejscach jaskini na ścianach występuje mleko wapienne, co zresztą nadało jaskini nazwę. Żwirowiska alochtoniczne mają skład zbliżony do osądów potoku współczesnego, pochodzą prawdopodobnie z rozmytych moren. W syfonalnych częściach widoczne są piaski kwarcowe i glina jaskiniowa.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia została po raz pierwszy opisana i nazwana przez S. i T. Zwolińskich w 1933 r. Kolejnych odkryć dokonał K. Kowalski samotnie w 1950 r. oraz wspólnie z W. Danowskim w 1951 r. Salkę Fikro i jej kontynuację odkryli J. Nowak i R. Suski w roku 2005, a Ostatnią salkę odkrył J. Nowak w roku 2007.

BIBLIOGRAFIA:

Kowalski K., 1953, Jaskinie Polski, t.2, Państwowe Muzeum Archeologiczne, Warszawa.
Luty I., 1991, Kamienne Mleko, [W:] Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.
Nowak, J. 2009, Kamienne Mleko, Jaskinie 1(54) 2009, s. 27

POWRÓT WYŻEJ : tutaj możesz wrócić na poprzednią stronę.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2009.07.27