DŁUGOŚĆ: 40 m
GŁĘBOKOŚĆ: -25 m
WYSOKOŚĆ OTWORÓW: 1581 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORÓW: Dolina Miętusia,
Wielka Świstówka.
OPIS JASKINI:
Jaskinia jest bardzo ciasna, a występujące w niej zaciski są ciasne i trudne technicznie.
Wąski otwór prowadzi do ciasnego korytarzyka (zacisk I). Za nim znajduje się w niewielkim
rozszerzeniu szczeliny z którego przez zacisk II dostajemy się do ciasnej studni.
Po kilku metrach należy pokonać jeszcze zacisk III, za którym studnia się rozszerza do
1 - 2 m. Za zaciskiem w głąb masywu odchodzi niezbadana szczelina. Niżej studnia dzieli się
na dwie równoległe części, łączące się niżej. W tym miejscu można przedostać się do
bocznej studzienki. Główny ciąg prowadzi przez przewieszony próg do dna jaskini, które wypełnia
namulisko.
HISTORIA POZNANIA: Partie do II zacisku były eksplorowane w dniu 16 sierpnia 1971 przez J. Chrobaka i M. Rutkowskiego ze Speleoklubu Warszawskiego PTTK oraz P. Podobińskiego (Zakopane). W dniu 1 września 1979 r. R. M. Kardaś asekurowany przez H. Hercman osiągnął dno jaskini, wykonując szkic nowoodkrytych partii.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT WYŻEJ :
tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 1999-04-20