Jaskinia Urwista

DŁUGOŚC            120 m.
GŁĘBOKOŚĆ          39 m.
WYSOKOSC OTWORU    ok. 350 m npm
POLOZENIE OTWORU   Olsztyn, gmina Olsztyn, woj. czestochowskie; gora Pustelnica.

Plan i przekroj Jaskini Urwistej

Przed otworem, fot. D. Bartoszewski

PODSUMOWANIE: Wrazenie robi duza studnia wejsciowa w przewazajacej czesci oswietlona swiatlem slonecznym, lecz mimo to zachowujaca mikroklimat charakterystyczny dla jaskin. Reszta ma charakter zawaliskowy lub nosi slady zniszczen na wskutek eksploatacji szpatu.

OPIS JASKINI: Otwor, o wymiarach 10 x 8 m, znajduje sie 24 m ponad dnem glownej komory jaskini - duzej, wydluzonej sali o przebiegu E - W. Posiada ona charakterystyczna pozioma polke, przebiegajaca kilka metrow ponizej poziomu otworu. Z poziomu polki odchodzi kilkumetrowy korytarzyk. Dno glownej komory opada stromo w dol w kierunku zachodnim. W najnizszym punkcie, po przejsciu przez zawalisko, osiagamy niewielka, ladnie wymodelowana salke polozona 37 m ponizej poziomu otworu. Dalej prowadzi ok. 6 m korytarzyk (nie zaznaczony na planie i przekroju) do najniższego punktu w jaskini położonego 39 m poniżej otworu. W studni wejsciowej na dnie, w miejscu gdzie kończymy zjazd, znajduje sie wejscie do korytarza, poczatkowo ciasnego, doprowadzajacego do niskich sal. Partie te utworzone sa miedzy poziomo zalegajacymi lawicami wapienia. Dno sal zalegaja duze bloki. W glownej komorze jaskini na scianie poludniowej zachowaly sie grube polewy naciekowe, wsrod ktorych znaleziona zostala brekcja nietoperzowa. Sciana polnocna jest bez naciekow, ponizej polki przewieszona, bardzo krucha. Z dna sali mozna podejsc w gore do poziomu polki. Dno komory zalega rumosz wapienny i bloki skalne, w korytarzu prowadzacym do niskich sal wystepuje namulisko piaszczyste, a dno najnizszego fragmentu jaskini wypelnia namulisko piaszczysto-gliniaste. Jaskinia zostala zniszczona przez prowadzona tu eksploatacje kalcytu, prawdopodobnie w latach 1905-1917.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinie odkryli zapewne szpaciarze poszukujacy surowca. Korytarzyk sprowadzający na obecne dno odkrył w 1990 r Wojciech Kuczok. Zinwentaryzowana przez K. Kowalskiego w roku 1953.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Szelerewicz M, Gorny A., 1986, "Jaskinie Wyzyny Krakowsko-Wielunskiej", PTTK "Kraj", Krakow-Warszawa
  2. Kuczok W., 1995, "Jaskinia Urwista", Jaskinie Wyzyny Informator #5, lipiec-sierpień 1995.
  3. Zygmunt J., 2003, "Inwentarz jaskiń okolic Częstochowy", Jaskinie 33(4) 2003

POWROT WYZEJ: tutaj mozesz wrocic do spisu jaskin jurajskich.

POWROT NA STRONE GLOWNA: tutaj mozesz wrocic na strone tytulowa.

Ostatnia zmiana 2004.01.27