Jaskinia Szeptunow (Szmaragdowa)

DLUGOSC            ? 218 m.
GLEBOKOSC          23 (-15,5 +7,5m) (w tym 5 m glebokosci jeziorko)
WYSOKOSC OTWORU    200 m npm
POLOZENIE OTWORU   Rudniki k/ Czestochowy

Plan Jaskini Szeptonow

PODSUMOWANIE:
Jaskinia jest jednym z wiekszych i ciekawszych odkryc na Jurze ostatnich lat. Niewatpliwie najwieksza jej atrakcja jest podziemne jezioro o znacznych jak na ten rejon, a nawet na cala Polske rozmiarach (W jaskiniach jurajskich wode spotyka sie bardzo rzadko). Korytarze jaskini maja myty charakter, a wystepujace licznie w scianach skamienialosci i krzemienne buly nadaja jej bardzo ciekawy charakter.

OPIS JASKINI:
Otwor znajduje sie w polowie 10 metrowej scianki dolnego poziomu kamieniolomu w Rudnikach. Kamieniolom ten lezy pomiedzy miejscowoscia, a stacja PKP. Obecnie nie prowadzi sie w nim prac wydobywczych, ale wydaje sie, ze wstepne czesci jaskini ulegaja stopniowemu niszczeniu. (Obserwacja poczyniona 1997.05.03 wskazuje, ze wstepna czesc jaskini, odkreslona na planie czerwona kreska, prawdopodobnie zostala zniszczona. W tej sytuacji niedostepne pozostawalyby rowniez Partie Jabowe. Zmianie uleglaby tez dlugosc jaskini, jednak te informacje wymagaja ponownego sprawdzenia). Korytarz wstepny o mytym charakterze prowadzi w glab sciany skalnej. Wystepuja w nim licznie skamienieliny i wypreparowane czesciowo buly krzemienia. Od niego we wstepnej czesci odgalezia sie w prawo niski silnie myty korytarz. W pierwszej czesci jest on bardzo niski (wypelniony drobnym rumoszem), dalej nieco obszerniejszy o litym, badz Otwor jaskini Szeptunow wypelnionym glina dnie. Po kilkunastu metrach dostajemy sie do wysokiej i sali. Do gory ciagnie sie korytarz, ktorym po kilku metrach dochodzimy do niewielkiej studzienki. Jego koncowa czesc znajduje sie blisko powierzchni. Cofamy sie do sali. W jej dnie znajduje sie wlot do 8 metrowej studni. Prowadzi ona do jeziorka, nad ktorym mozemy stanac na dosc obszernej polce. Na polke mozemy sie dostac inna droga, przez tzw. Meander. Wchodzimy do niego niskim przelazem, lub szczelina w gornym korytarzu. Stanowi on labirynt cisnieniowych rur schodzach do poziomu jeziorka. W gornej jego czesci powstaly ladne wymycia w ksztalcie zeber. Laczy sie on z polka nad jeziorkiem. Jeziorko ma dlugosc kilkunastu metrow przy szerokosci do 4 m. W dalszej czesci dostac sie mozna do jego bocznej odnogi w sporej salce w ktorej lustro wody oddzielone jest otroga. Glebokosc jeziorka siega 5 metrow (przecietnie 3). W jeziorku stwierdzono powolny, lecz staly przeplyw wody. Nurkowania przeprowadzone w jeziorku pozwolily stwierdzic, ze pod woda korytarze kontynuuja sie w trzech kierunkach, a dalsza eksploracja jest mozliwa, choc bardzo trudna (przewezenia, macenie sie wody). Jeziorko konczy glowny ciag jaskini.
W partiach wstepnych jaskini dostac sie mozna (mozna bylo ?) do systemu niewielkich salek o nazwie Partie Jabowe (TOMAR), w ktorych wystepuje duza ilosc skamielin gabek, brachiopodow i belemnitow, oraz liczne buly krzemienia.

HISTORIA POZNANIA:
Wstepna komora jaskini zostala odslonieta w trakcie eksploatacji wapienia w kamieniolomie. 23-go kwietnia 1990 roku dwaj uczniowie z Rudnik, Z. Pindral i J. Kozlowski (16 i 8 lat) w poszukiwaniu miejsca do zabawy weszli do jaskini, gdzie w bocznej szczelinie zauwazyli silny przewiew powietrza. Przekopali oni przejscie do poludniowego korytarza i poprzez meander dotarli Na jeziorku do jeziorka. Po tym odkryciu jaskinia stala sie miejscem zabaw mieszkancow Rudnik. Wg J. Rybaka w czerwcu 1990 eksploracje podjeli harcerze z Klomnic (oficjalne informacje oo jaskini przekazal T. Postawa. (Odkryl on w czerwcu 1990 wraz z M. Galkowskim korytarz TOMAR (Partie Jabowe). W jesieni tego roku w jaskini zaczely dzialac ekipy Speleoklubu Czestochowskiego, ktore sporzadzily dokumentacje jaskini (np. zalaczony tu plan).
W jeziorku kilkukrotnie nurkowano (R. Woznica - 1990, W. Bolek, W. Koziel, M. Stajszczyk - 1991). Nurkowania wykazaly istnienie korytarzy podwodnych, ktorych eksploracje przerwano ze wzgledu na ciasnoty. Wokol jaskini powstal spor, o kolejnosc dokonywania odkryc i prawo do nadania nazwy, skad wzielo sie stosowane tutaj podwojne nazewnictwo.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Rybak J., Jaskinia Szeptunow w Eksplorancik 2(16)1990, Krakow
  2. Sliwinski J., Zygmunt J., Jaskinia Szmaragdowa (Jaskinia Szeptunow) w Eksplorancik 2(16)1990, Krakow
  3. Rybak J., Szeptunow czy Szmaragdowa w Eksplorancik 1(17)1991, Krakow
  4. Bolek W., Nurkowanie w Jaskini Szeptunow (Szmaragdowej) w Eksplorancik 1(17)1991, Krakow
  5. Wisniewski W. W., Jaskinia Szeptunow - podziemne jezioro, Optymista 1991 nr 10

POWROT WYZEJ: tutaj mozesz wrocic do spisu jaskin jurajskich.

POWROT NA STRONE GLOWNA: tutaj mozesz wrocic na strone tytulowa.

Ostatnia zmiana 1998.06.30