Jaskinia Mamutowa

DŁUGOŚĆ:            105 m
WYSOKOŚĆ OTWORU:    ok. 380 m npm.
POŁOŻENIE OTWORU:   Wierzchowie, gmina Wielka Wieś, woj. małopolskie;
                    Dolina Kluczwody.
Plan Jaskini Mamutowej

Otwor Jaskini Mamutowej

PODSUMOWANIE:
Ciekawe stanowisko archeologiczne na którym prace badawcze trwały już od końca XIX wieku. Budowa jaskini, szczególnie zaś obszerna komora wejściowa z częściowo zawalonym stropem, zapewne przyczyniły się do tego. Miejsce to, osłonęte od wiatru i opadów atmosferycznych, z temperaturą niewiele niższą niż na zewnątrz, na pewno kusiło prehistorycznych myśliwych. To wręcz naturalne biwakowisko. Zapewne to tłumaczy znalezienie tu dużej ilości kości różnych zwierząt - resztek ze stołu człowieka jaskiniowego.

OPIS JASKINI:
Jaskinia zaczyna się obszernym otworem. Za nim znajduje się rozległa komora. Jej strop uległ częściowemu zawaleniu, w wyniku czego powstał efektowny łuk skalny. Ściany i strop tej komory są popularnym miejscem wspinaczek polskiej wspinaczkowej czołówki. Wszystkie poprowdzone drogi kontynuują sie w silnym przewieszeniu i należą do najtrudniejszych w Polsce. (trudności od VI.6 do VI.7)
Z komory prowadzi w głąb masywu kilka odgałęzień. Na końcu jednego z nich znajduje się niskie przejście do niedawno odkrytej salki z naciekami. Dno jaskini nosi ślady prac wykopaliskowych. W salce na końcu jaskini występują nacieki.

HISTORIA POZNANIA:
Badania namuliska rozpoczął J. Zawisza - autor pierwszej wzmianki o jaskini z roku 1873. W latach 1874-1882 przekopał on komorę główną. Grubość namuliska wynosiła 2,5 m. W roku 1913 badania prowadził L. Kozłowski. W latach 1957, 1960 i 1962 w jaskini prowadził badania Otwór Jaskini Mamutowej B. Ginter, S. Kowalski, L.K. Kozłowski, a później, od 1963 r. samotnie S. Kowalski. Namulisko dostarczyło bogatego materiału archeologicznego, a także wielkiej ilości kości zwierząt. Znaleziony został m.in. cios mamuta, od którego pochodzi nazwa jaskini.
Niewielką salkę na końcu jaskini odkryli 29 lutego 1992 roku grotołazi z Krakowa: S. Herod, T. Maślanka, B. Słobodzian i A. Wito. Zinwentaryzowana przez K. Kowalskiego w roku 1948.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Szelerewicz M., Górny A., "Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej", PTTK "Kraj", Kraków-Warszawa 1986.
  2. Górny M., "Mamutowa", Jaskinie #1, 1992
  3. Czepiel M., "Inwentarz jaskiń Wyżyny Krakowsko Wieluńskiej", Eksplorancik 1(17), Kraków 1991,

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń jurajskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2000.02.02.