Jaskinia Łabajowa

DŁUGOŚĆ:            40 m
DENIWELACJA:        15 m
WYSOKOŚĆ OTWORÓW:   ok. 410 m npm.
POŁOŻENIE OTWORU:   Bębło, gmina Wielka Wieś, woj. małopolskie;
                    Dolina Będkowska.

Plan Jaskini Łabajowej
Łabajowe Skały, otwór widoczny z lewej

PODSUMOWANIE: Jaskinia ta sprawia wrażenie zbudowanej z dużych klocków, czasem niedbale rzuconych to tu to tam. Duży blok skalny zagradza nam drogę przed wejściem, w środku też stoi spory głaz, a dookoła leży sporo pomniejszych. W ciepły dzień warto schować się tu w drodze pomiędzy Jaskinią Nietoperzowa a np. Nad Źrodłem I czy Dziewiczą.

OPIS JASKINI: U podnóża skał znajduje się otwór jaskini, częściowo zasłonięty wielkim blokiem. Próżnie tę tworzy obszerna sala o znacznej wysokości. W części przyotworowej zaznacza się zagłębienie - pozostałość po badaniach archeologicznych. Dalej dno wznosi się ku górze. W środkowej części sterczy wielki, kilkumetrowej wysokości blok skalny, nad którym niewielki otwór w stropie wyprowadza na zewnątrz, pod skałki.
Namulisko gliniaste, z dużą ilością głazów.

HISTORIA POZNANIA: Najstarsza wzmianka, F. Römera, pochodzi z roku 1883. Autor publikuje w niej wyniki badań namuliska, które przeprowadził w jaskini w roku 1878. Zinwentaryzowana przez K. Kowalskiego w roku 1950.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Szelerewicz M, Górny A., "Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej", PTTK "Kraj", Kraków-Warszawa 1986.


Główna komora jaskini
Główna komora jaskini

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń jurajskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2000.01.29.