Jaskinia Księdza Borka

DŁUGOŚĆ:            90 m.
GŁĘBOKOŚĆ:          21 m.
WYSOKOŚĆ OTWORU:    ok. 400 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORU:   Niegowa, gmina Niegowa, woj. śląskie; 
                    Góra Bukowiec.

Plan i przekrój Jaskini Księdza Borka.

Otwór wejściowy.
Otwór wejściowy jaskini.
PODSUMOWANIE: Najbardziej znana jest z faktu posiadania trudnego do odnalezienia otworu wejściowego. Należy do nielicznych jaskiń Jury które posiadają charakter zawaliskowy. Bezpośrednią przyczyną jej powstania była działalność tektoniczna górotworu w którym się znajduje, a jej obecny wygląd ukształtowały zawaliska związane z tym faktem. Pomimo to próżnia jest ciekawa i przypomina charakterem niektóre partie jaskiń tatrzańskich.

OPIS JASKINI: Otwór jaskini położony jest w ziemi na dnie małego leja. Próżnię tę tworzą dwie szczeliny znacznej wysokości, równolegle względem siebie i łączące są kilkoma korytarzami przebiegającymi na różnych poziomach.
Bezpośrednio z niewielkiego, pionowego otworu wchodzimy do ciasnej studzienki o głębokości 5,5 m. Prowadzi ona na niewielką półkę, położoną nad stromo nachyloną pochylnią. Z półki tej, ze środkowej części pochylni i z jej dna prowadzą korytarze do drugiej szczeliny. Posiada ona znaczną wysokość, sięgającą 16 m, przy stosunkowo niewielkiej szerokości. Dzieli ją kilka półek, utworzonych na różnych poziomach przez zaklinowane głazy. Dno, powstałe w podobny sposób, posiada szereg progów. W najniższej części osiąga ono poziom -21 m.
Jaskinia niemal nie posiada szaty naciekowej, występują w niej jedynie nacieki grzybkowe. Dno zalega rumosz skalny i namulisko piaszczysto-gliniaste.

HISTORIA POZNANIA: Pierwsi jaskinie zwiedzili 13 marca 1957 r. L. Knieszner i J. Sławiński zaprowadzeni do otworu przez miejscowego gospodarza (kościelnego?). Zjechali oni na dno pierwszej studni. Kolejna akcja odkrywcza miała miejsce 13 kwietnia 1957 kiedy to spenetrowano resztę korytarzy. Nazwa tej próżni pochodzi od nazwiska proboszcza parafii Niegowa, który miał podobno jaskinię zwiedzić. Zinwentaryzowana przez J. Radziejowskiego w 1967 roku.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Szelerewicz M, Górny A., "Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej", PTTK "Kraj", Kraków-Warszawa 1986.
  2. Wiśniewski W. W. "Jaskinia Spękana to jednak dzisiejsza Jaskinia Księdza Borka", Jaskinie 2 (9) 1998.

Pochylnia za otworem wejściowym.

Na półce z wanty.

Otwór wejściowy ponownie.
Pochylnia za otworem wejściowym. Na półce z wanty. Otwór wejściowy ponownie.

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń jurajskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2000.10.17.