Jaskinia Radochowska

DLUGOSC:             502 m.
DENIWELACJA:         niewielka.
WYSOKOSC OTWOROW:    460 m npm, 463 m npm, 468 m npm.
POLOZENIE OTWOROW:   Radochow, gmina Ladek Zdrój.
Plan Jaskini Radochowskiej

 

Sala Gotycka fot. D. Bartoszewski

PODSUMOWANIE: Duża pozioma jaskinia stanowiąca niewątpliwie oprócz jaskini Niedźwiedziej w Kletnie jedną z wiekszych atrakcji turystycznych regionu.

OPIS JASKINI: [Ponieważ ostatnie pomiary tej jaskini wykazaly iz poprzednicy inwentaryzowali ja w sposob dosc uproszczony i schematyczny (nieuzasadniony skok dlugosci z 265 m na 502m, przy braku informacji o odkryciach i eksploracji nowych cišgow pomiedzy tymi pomiarami) pominieto opis szczegolowy jaskini ograniczajac sie do faktow niepodwazalnych i podawanych przez wszystkie zrodla. Nazewnictwo partii jaskini zaczerpnięto ze stron Akademickiego Klubu Górskiego "Halny" wieloletniego gospodarza biwakowiska koło jaskini (bibl. poz. 5).]
Jaskinia posiada trzy otwory (środkowy jest obecnie zasypany), wszystkie sa tworami sztucznymi. Powstala we wkladce czystego marmuru, czesciowo na kontakcie z lupkami lyszczykowymi. Posiada charakter horyzontalny, powstala pod erozyjnym dzialaniem wod krasowych wypelniajacych caly przekroj korytarzy i posiadajacych duza sile przeplywu. Pod koniec pliocenu nasilenie erozji doprowadzilo do poglebienia doliny, a w zwiazku z obnizeniem koryta potoku obnizyl sie i poziom wod krasowych, doprowadzajac do odwodnienia strefy przyotworowej jaskini. Rozwoj korytarzy postepowal wzdluz pekniec tektonicznych i szczelin, a sale powstawaly na skrzyzowaniu korytarzy. Gruz skalny na dnie najwiekszej Sali Gotyckiej dowodzi, ze powstala ona przez zawalenie sie sciany pomiedzy dwoma korytarzami. Jaskinia składa się z długiego Korytarza Łącznikowego (jego zach. część nosi też nazwę Zygzakowatego Korytarza, a wsch. Długiego Korytarza), krzyżującego się z krótkimi, prostopadłymi korytarzami poprzecznymi, kończącymi się zawałami lub syfonami. Od zach. znajduję się Korytarz Błotny. Największy jest Korytarz Środkowy, zakończony Salą Gotycką.

Skrzyżowanie w rejonie Sali Gotyckiej, fot. D. Bartoszewski

Namulisko tworza osady ze zwietrzalych lupkow lyszczykowych z domieszka pochodzacych z powierzchniowej zwietrzliny osadow ilastych, gruzu, substancji naciekowych i organicznych. Wypelnialo ono prawie calkowicie komory, korytarze jaskini i zostalo usuniete w latach 1933-1939. Proces tworzenia namuliska przez saczaca sie z powierzchni wode wystepuje rowniez wspolczesnie. Zawartosc paleontologiczna namuliska badal w 1935 r. G. Frenzel, a rok pozniej L. Zotz. Zawieralo ono kosci ok. 20 gatunkow zwierzat prehistorycznych. Ponadto w przedniej czesci jaskini znaleziono kosci o wygladzie wspolczesnym nalezace do lisa, borsuka, zbika lub kota, psa lub wilka, jelenia, sarny, zajaca, zaby i okonia. W namulisku L. Zotz znalazl takze wyroby z kwarcytu i wegielki limby a w niszy skalnej czaszke niedzwiedzia jaskiniowego przykryta plyta skalna. Obok niej znaleziono 3 kregi szyjne i zuchwe. Prawa czesc czaski byla odlupana.
Jaskinia miala urozmaicona szate jaskiniowa. Z pozostalosci widac, ze wystepowaly w niej okazale nacieki kalcytowe. Niestety, pozostawienie w okresie powojennym jaskini bez ochrony, spowodowalo prawie zupelna dewastacje szaty naciekowej. Zachowaly sie tylko niewielkie fragmenty polew sciennych. W jaskini wystepuja jedynie wody infiltracji pionowej. Przedostaja sie z powierzchni systemem spekan i zalegaja w spagu tworzac wieksze i mniejsze jeziorka.
Temperatura powietrza w glebi jaskini mierzona w latach trzydziestych wahala sie od +7,7 do 10,1 stopnia Celsjusza przy sredniej +9,1oC. W korytarzach miedzy otworami panuje przewiew a wilgoc jest znaczna. Swiatlo dzienne ograniczone jest jedynie do sasiedztwa otworow.
Roslinnosc zielona przy otworach jest uboga. W glebi stwierdzono jedynie dwa gatunki grzybow. Natomiast badania fauny wykazaly az 91 gatunkow zwierzat w tym endemity, troglobionty, chrzaszcze, owady bezskrzydle i muchowki. Szczegolnie ciekawa okazala sie fauna wodna w jeziorkach gdzie znaleziono az 5 gatunkow zwierzat. W jaskni zimuja nietoperze. Stwierdzono tu obecność 5 gatunków: Nocka dużego (Mimyotis), Nocka rudego, Gacka brunatnego, Mopka, Mroczka późnego. Jednorazowo stwierdzono obecność najwięcej 65 nietoperzy w dniu 22.02.1991 r. Stwierdzono bytność w jaskini nietoperzy obrączkowanych w Czechach w odległości 42 km.

Mieszkaniec jaskini fot. D. Bartoszewski

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia była znana prawdopodobnie już w XVIII w. W 1757 r. Kahlo wspomina o jakiejs jaskini w okolicy Snieznika. Prawdopodobnie mowi o tej jaskini. W 1881 r. w przewodniku po Ladku Zdroju i okolicy A. Ostrowicz pisze o pieczarach w Radochowie. Od 1933 do 1947 r. opiekowal sie jaskinia P. Heinrich, dawny gornik, ktory zajmowal sie przewodnictwem i pracami nad udostepnieniem zasypanych chodnikow. W latach 1933-1935 F. Pax badal faune wspolczesna, a H. J. Stammer opisal faune wodna. Owady bezskrzydle zebrane przez F. Paxa opracowal J. Stach. W 1934 r. G. Dittrich opisal jaskinie i wykonal pierwsze zdjecia. G. Frenzel w 1935 r. rozkopal dosc bezladnie namulisko znajdujac kosci zwierzat plejstocenskich i wspolczesnych. W nastepnym roku znalazl kosci i slady czlowieka z paleolitu. Wyniki najnowszych badan podwazaja jednak dotychczasowe dowody pobytu czlowieka paleolitycznego w tej jaskini. Przed wojna jaskinie odwiedzalo rocznie okolo 2000 osob. Tuz po wojnie jaskinia byla tez zwiedzana. Niestety po opuszczeniu jej przez przewodnika zbiory zniknely, a jaskinia ulegla dewastacji. Obecnie, mimo czesciowej opieki i okresowego sprzatania jaskinia jest zasmiecana i dewastowana.
W ostatnich latach jaskinia (2001) roku jaskinia i teren przy niej został wydzierżawiony wrocławskiemu grotołazowi, który chce ją udostępniać za opłatą. W roku 2002 zabezpieczony i zawalony został środkowy otwór, a w pozostałych przygotowano zamykające jaskinię kraty. W planach jest zagospodarowanie terenu, a celem dzierżawy jest między innymi zapobieżenie dalszej dewastacji obiektu. Prace postępują jednak niezwykle wolno.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Trumpus J.: "Jaskinia Radochowska" - [W:] Jaskinie Regionu Sudetow, Pulina M. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1996.
  2. Wojton A., "Jaskinia Radochowska", Jaskinie 3(10) 1998
  3. Małgorzata Bednarek "Aktualności, Informacja dla turystów" http://www.ladek.pl/aktual.shtml (archiwalne 2003), Biuro Promocji UMiG Lądek Zdrój (kopia również w http://www.naszesudety.pl/arch0311.htm)
  4. (bień) "jaskinia z odnową" http://www.naszesudety.pl/arch0202.htm
  5. Różyk "Jaskinia Radochowska" http://halny.put.poznan.pl/baza/jrad.html

    Sala Gotycka fot. D. Bartoszewski
    Zygzakowaty Korytarz, fot. D. Bartoszewski
    Skrzyżowanie w rejonie Sali Gotyckiej fot. D. Bartoszewski
    Otwór Środkowy, fot. D. Bartoszewski
    Rejon Zachodniego Otworu , fot. D. Bartoszewski
    Jeziorko, fot. D. Bartoszewski
    Zygzakowaty Korytarz, fot. D. Bartoszewski
    Długi Korytarz, fot. D. Bartoszewski
    Otwór Zachodni, fot. D. Bartoszewski

POWROT WYZEJ: tutaj mozesz przejsc do spisu jaskin Sudetow i Gor Swietokrzyskich.

SPIS JASKIN TURYSTYCZNYCH: tutaj mozesz przejsc do listy turystycznych jaskin Polski.

POWROT NA STRONE GLOWNA: tutaj mozesz wrocic na strone tytulowa.

Ostatnia zmiana 2009.03.16